بهروز بوچانی و کوهستان

جایزه ادبی تعلق گرفته به بهروز نویسنده و تلاشگر #کورد #ئیلامی به سرعت به سر تیتر خبرها تبدیل شد. همه از بهروز می‌گویند. خیلی‌ها بهروز را بعداز تعلق گرفتن جایزه شناخته و با نام و چهره‌اش آشنا گشتند. من نیز به مانند بیساری آنان بعداز تعلق گرفتن جایزه از وجود کورد پناهنده‌ای به نام #بهروز_بوچانی مطلع گشتم. اما راستش من همیشه بهروز را شناخته‌ام من و امثال من بهروز را در درون خود داریم و بهروز سیمای واقعی و واقعیت زندگی میلیونها کورد در ایران است. من و بهروز فقط یک زبان مشترک نداریم بلکه من و بهروزو میلیونها کورد یک رنج ، یک خواسته، یک تجربه، یک سرزمین، یک آرزو و یک فریاد مشترکیم. بهروز و پروفسور کۆچه‌ر بیرکار و صدها نابغه در تبعید کورد از جنس یک رنجند.

جوایز تعلق گرفته به بهروز تنها و تنها من را از آن حیث خوشحال کرد که وی می‌تواند منبعد با امکانات بیشتری بسوی آرزوهایش گام بردارد، اما به باور من چنین جوایزی نه تنها باعث افتخار نیست بلکه اگر به واقعیت زندگی میلیونها بهروز نگاهی بیندازیم، باعث تاسفی عمیق بیش نخواهد بود. بهروز در ایران تحقیر می‌شد، چون کورد بود. بهروز در خارج از ایران هنوز در زندان بسر می‌برد، جای تاسف است، حتی اگر بهروز به استرالیا برسد و پناهندگی و اقامت دایم آنجا هم به وی اعطاء گردد باز بهروز چیزی را کم دارد و آن آزادی وطن و هموطنانش است. ما کوردها همیشه یک گوشه دل و ذهنمان به کوردستان است برای همین همیشه حس غریب عمیقی در خود احساس می‌کنیم. آنچکه بهروز در نامگذاری کتابش روی آن تاکید کرده، اهمیت نقش تاریخی کوهستان برای کوردهاست. کوهستان تنها جایی است که کوردها می‌توانند آنجا همه بدخواهانشان را به راحتی به زانو درآورند. کوهستان آنجایی است که دشمنان کورد کم می‌آورند و برای همین هم در تاریخ سیاسی کوردها مثلی ثبت گشته که می‌گوید” کوردها بجز کوهها، دوست و پشتیبانی ندارند”.

به باور من امروز لازم است بهروزها، جور دیگر به آینده نگاه کنند. اینبار باید در کوچه و خیابانهای شهرهای کوچک و بزرگ دشمن را به زانو در آورد. اینبار نباید دشمن در هیچ شهر کوچک و بزرگی احساس امنیت بکند. اینبار لازم است با تمام توان از تمام سرزمین کوردستان دفاع کرد و برای این مهم شهرها نقش کاتالیزور و تعیین کننده‌ای خواهند داشت. اینبار به عکس گذشته‌، شهرها میدان و خانه‌های آن پشت جبهه‌امان گردند. این بار لازمه است بر فراز این باور تاریخی که غیر از کوهستانها پشت و پناهی برای ما کوردها وجود ندارد بگوییم و بنویسیم که ” شهرها و کوچه و خیابان و خانه‌هایشان را به سنگر آزادی تبدیل خواهیم کرد”. از سویی دیگر امروزه متاسفانه حمله به کوهستان برای دشمنانمان بسیار آسانتر و کم هزینه‌تر گشته برای همین لازم است که بر دشمن هزینه‌های سنگین تحمیل کرد و آن هم جایی نیست مگر شهرها. امروز فلسفه #راسان همان اتحاد چوپی‌کشان مبارز کوهستان( #پیشمرگ) و مبارزان پیشرو شهرهایمان است.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *