روزگار غریبی است نازنین
امروز لباس کوردی و پرچم کوردستان چنان معنایی یافته که رژیم جمهوری اسلامی را دچار وحشت میکند. کار ما کوردها به جایی رسیده که پوشیدن لباسمان به معنی مخالفت با رژیم ضد انسانی و خشونت طلب حاکم بر ایران شده و برای شهروندان هزینهبردار شدهاست. امروز کردستان مصداق آن شعری است که در آن شاملوی بزرگ میگوید:
دهانت را می بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می دارم
دل ات را می بویند
—.
به اندیشیدن خطر مکن
روزگار غریبی ست نازنین
آن که بر در می کوبد شباهنگام
به کشتن چراغ آمده است .
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابان اند بر گذرگاه ها مستقر
با کنده وساتوری خون آلود
روزگار غریبی ست، نازنین
—-.
ابلیس پیروزْ مست
سور عزای ما را بر سفره نشسته است
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد
هموطن و همتبارم، این نشانهای پرواضح و باید برای ما بسیار با اهمیت باشد. کورد و مساله کورد حتی در سادهترین و ظاهریترین بعد و نشانه آن که همانا لباس کوردی است به خار چشم رژیم تبدیل شده است. این بدان معنا است که رژیم در اوج ضعف است. رژیمی که به لباس، روسری و پرچمت حساس شده و سالانه میلیونها دلار برای مقابله با آن صرف میکند، دارای بنیانی پوچ و ضعفهای بسیار است. شک نکن که این به معنی پیروزی نزدیک ما است. همه نشانهها حکایت از نماندن حکومت جهل و خشونت دارند. فقط اندکی صبر سحر نزدیک است
.
پ.ن: طبق خبرهای منتشر شده برخی از هموطنانم به جرم پوشیدن لباس کردی و داشتن پرچم کردستان دستگیر شدهاند