اینبار نیز و بیش از هر بار دیگر این کوردستان است که نقش کاتالیزور در انتخابات را ایفا خواهد کرد. با نگاهی به چیدمان کاندیداهای ریاست جمهوری و بویژه کاندیداهای شورای شهر روستا در کوردستان، با برنامههای در حال اجرای سیاسی- استراتژیک نسبت به مساله کورد در خاورمیانه بطور کلی و باشور(عراق) بویژه، با لحاظ روانشناسی سیاسی مردمان و طبقات و اقشار گوناگون از طرف باند امنیتی- نظامی رژیم و با مطالعات از پیش انجام شده وزارت اطلاعات در مناطق کوردنشین، با علم کردن برخی چهرههای کورد در مرکز و حاشیه در پروژه انتخابات، با در نظر گرفتن سخنان آقای خامنهای در رابطه با انتخابات و مهمتر از همه با سپری شدن یک سال از فاز نوین مبارزاتی حزب دمکرات تحت عنوان #راسان و تجربه موفق احزاب کردستانی در نوروز ٩٦ که به نوروز جامانهها لقب یافت، با هماهنگی و همنوایی ٦ حزب کردستانی در رابطه با مساله انتخابات ریاست جمهوری، با لحاظ کردن شکست اصلاحطلبان حکومتی در مرکز و حاشیه و تسلیم شدن آنان به کمپین اعتدالی، با لحاظ کردن قدرت تکنولوژی رسانه بویژه رسانههای اجتماعی و توان اطلاع رسانی آنها در میان مردمان و … چندین دلیل و ملاحظه دیگر، بیت رهبری و پیرامون آن – اینبار- به سطح اقتدار بسیار بالاتری نیاز دارند. برای این کار حضور و وجود شخصیتهای اقتدارگرا وامنیتی- نظامی بیش از پیش مورد نیاز است.
اینبار بویژه در کوردستان و در سطح انتخابات شهر و روستا از تاکتیک #نرمش_قهرمانانه استفاده خواهد شد و در چنین حال و هوایی لازم است که احزاب کوردستانی با دقت بیشتر و بصورت میدانیتر عمل کنند. رژیمیان همه امکانات را در دست داشته و به انحصار چند بعدی هوشمندانه دست خواهند زد. این بار تنها با حضور و در دست گرفتن میدان است که میتوان در سناریوی انتخابات موثر واقع شد. حضور نه به معنای شرکت در انتخابات بلکه حضور تشکیلاتی اعضا و هواداران احزاب و سازمانهای مخالف نظام و موافقان تحریم در سراسر کشور و به چالش کشاندن انتخابات رژیم و صندوقهای رای از طرق گوناگون.
داستان رای دادن و ندادن هم بماند برای بعد
#شلمشوربایانتخابات