– آیا از سر بی‌سوادی است که این روزها عده‌ای به ردیف کردن نامهایی تحت عنوان ” رهبر” می‌پردازند؟ یا عمدا برای پنهان کردن اصل مساله یا مسایل اصلی کنون و آینده ایران است؟
– کسانی که چهل سال فرصت داشته‌اند و کاری از دستشان بر‌نیامده است (تازه عده‌ای از این نامها از عوامل برپایی و کارگزاران جمهوری سرکوب و خشونت اسلامی بوده‌اند) چگونه باید در لیست قرار گیرند؟
– اصل مساله نوع نظام سیاسی آینده ایران است، چرا به سراغ همان افراد مورد نظرتان نمی‌روید و مورد پرسش قرار نمی‌دهید؟ کسی که در مورد این مساله مهم هیچ ابراز نظری نکرده چگونه می‌تواند رهبر ایرانیان شود؟ جالب اینکه هیچکدام از این نامها یا باور و دانش خود در خصوص نوع نظام سیاسی آینده ایران اعلام نکرده‌اند یا به مردم محول کرده‌اند و این در حال حاضر یک نوع شیادی است. اگر یک شهروند تا نظر فرد مدعی یا فرد کاندید شده را در رابطه با سرنوشت سیاسی ایران که با درصد بسیار بالایی همان ساختار سیاسی و دقیق‌تر بگویم همان قانون اساسی است، نداند، چگونه وی را به رهبری انتخاب بکند؟
و نکته آخر اینکه رفراندوم و انتخابات آزاد قبل از توافق نمایندگان منتخب ملتهای ایرانی در مجلس موسسان یک شیادی فکری است در نوع آری یا نه به جمهوری اسلامی.