بر این باورم که:
– رژیمهای حاکم بر #ترکیه، #ایران و #سوریه استعماری و دارای قانون اساسی کاملا تبعیض‌آمیز و غیردمکراتیک هستند. دفاع از این رژیمها، همسویی با جنایات آنهاست و اصولا و منطقا نباید از سیاستهای ساختاری غیردمکراتیک دفاع کرد.
– مساله تاریخی حل نشده کورد در خاورمیانه فرا-اردوغان است و یقینا در پسا-اردوغان هم وجود خواهد داشت.
– رژیمهای حاکم بر این سه کشور و سیاست و عملکردشان ( داخلی و منطقه‌ای) را نباید به هستی تاریخی و فرهنگی #تورک و #فارس و #عرب نسبت داد.
– پرسپکتیو و گوشه‌نگاه اشتباه یعنی اینکه جنایات قصابانی چون آیت‌الله #خلخالی و آیت‌الله #حسنی که کوردها را قتل‌عام کرده‌اند را به حساب ملت تورک ایران نوشت.
– مصطفی‌کمال (#آتاتورک) و #رضاشاه و #خمینی و #خلخالی و #حسنی رفتند و دیگر وجود فیزیکی ندارند، ولی کورد، فارس، تورک، عرب در خاورمیانه هنوز هستند و خواهند ماند. پس بر این این ملل بطور عموم و #روشنفکران آن بویژه است که بدور و فراتر از سیاسیتهای غیرانسانی و منفعت‌طلبانه حاکمان، به فکر #همزیستی نسلهای آتی باشند.
– بیش از هفتاد سال قبل، #پیشوا (رهبر کوردها) و #پیشه‌وری (رهبر تورکها) تمامی مشکلات را از طریق #دیالوگ با هم حل کردند، چه کسی/ کسانی آن همزیستی و صلح و همدلی را بر هم زدند؟
– #رادیکالیزم چه در نوع حکومتی آن و چه در سطح فکری- سیاسی آن، واکنشهای رادیکال و رادیکالتر را موجب می‌شود. کسی که #فلسفه_زندگی را فهمیده باشد می‌داند که رادیکالیسم و #پوپولیسم زهرهای کشنده‌ای بیش نیستند برای زندگی و آنچکه تولید خواهند کرد، کشتار و فاصله و از بین رفتن امنیت و آرامشی است که بدون آنها زندگی سرابی بیش نخواهد بود.
– حوادث اخیر در منطقه بیش از هر زمانی، ضرورت براه افتادن یک #جنبش_روشنفکری را در میان ملل منطقه به پیش می‌کشد. جنبشی که فراسوی رژیمهای سیاسی و منافع رژیمیان به آینده و #همزیستی_مسالمت آمیز مردم و نسلهای آتی می‌نگرد.